در سپتامبر آن سال، تقریباً یک هفته پس از باران های سیل آسا که ایالت را درنوردید، هزاران شهروند کلرادو مجبور شدند خانه های خود را تخلیه کنند. سیل و رانش گل منجر به کشته شدن 10 نفر شد. بارنهارت به یاد می آورد که ماشین ها و خانه های همسایه ها را دید که مانند اسباب بازی های کودکان در نزدیکی خانه اش در نزدیکی سنت سنت پترولیوم در حال حرکت بودند. نهر ورین.
اکنون، نزدیک به نه سال بعد، دره کنار او به طور کامل بهبود یافته است. تکه بزرگراه کلرادو 7 که از بین رفته بود پر شده است. دانشمندان یک سیستم تالاب جدیدی ساخته اند که برای مقاومت در برابر سیل های آینده طراحی شده است.
ساکنانی مانند بارنهارت از اینکه مخروط ساختمان سرانجام ناپدید شده است، احساس آرامش می کنند.
او با لبخند گفت: «ما دیگر فقط برای رفت و آمد به خانه به اسکورت نیاز نداریم.» و در واقع می‌توانیم از مسیر خود خارج شویم.
ساکنان و مقامات وزارت حمل و نقل کلرادو روز پنجشنبه گرد هم آمدند تا بازگشایی بزرگراه 7 بین لیون و استس پارک را پیش از تعطیلات آخر هفته روز یادبود جشن بگیرند.
هدر پادوک، مدیر منطقه ای CDOT، در صحبت با حاضران گفت که تعمیرات بزرگراه آخرین پروژه از بیش از 200 پروژه جداگانه ای است که ایالت از زمان وقوع سیل انجام داده است.
او گفت: «از نظر سرعت بهبودی ایالت‌ها از بلایایی مانند این، بازسازی آنچه که برای 9 سال آسیب دیده است واقعاً مهم است، شاید حتی تاریخی».
بیش از 30 شهر و شهرستان از لیون تا خاور دور تا استرلینگ سیل شدید را در طول این رویداد گزارش کردند. CDOT تخمین می زند که از آن زمان تاکنون بیش از 750 میلیون دلار برای تعمیر جاده ها هزینه کرده است. دولت های محلی میلیون ها دلار هزینه کرده اند.
بلافاصله پس از سیل، خدمه روی تعمیرات موقت جاده‌های آسیب‌دیده مانند بزرگراه 7 تمرکز کردند. این تکه‌ها به بازگشایی جاده‌ها کمک می‌کنند، اما آنها را در برابر آب و هوای شدید آسیب‌پذیر می‌کنند.
دره سنت Vrain آخرین در لیست نگهداری دائمی CDOT است زیرا یکی از کم ترددترین راهروهای تحت مدیریت دولتی در محدوده فرانت است. لیون را به پارک استس و چندین منطقه کوهستانی کوچکتر مانند النز پارک و وارد متصل می کند. حدود 3000 وسیله نقلیه عبور می کنند. هر روز از طریق این راهرو
پادوک گفت: «جامعه اینجا واقعاً از این بازگشایی بیشترین سود را خواهد برد.» این همچنین یک راهرو تفریحی بزرگ است.زیاد دوچرخه سواری می کند و بسیاری از مگس گیران برای استفاده از رودخانه به اینجا می آیند.»
تعمیرات دائمی بزرگراه 7 در سپتامبر آغاز شد، زمانی که CDOT آن را به روی عموم بست. در هشت ماه پس از آن، خدمه تلاش خود را بر روی امتداد 6 مایلی جاده متمرکز کردند که بیشترین آسیب را در اثر سیل داشت.
کارگران آسفالتی را که در طول تعمیرات اضطراری روی جاده ریخته شده بود، دوباره روکش کردند، نرده های محافظ جدیدی در امتداد شانه ها اضافه کردند و سنگرهای جدید ریزش سنگ را حفر کردند، از جمله دیگر پیشرفت ها. تنها نشانه های باقی مانده از خسارت سیل، آثار آب روی دیواره های دره است.
در برخی مناطق، رانندگان ممکن است انبوهی از تنه درختان کنده شده را در نزدیکی جاده ببینند. مدیر ارشد مهندسی عمران CDOT در این پروژه، جیمز زوفال، گفت که کارگران ساختمانی ممکن است در تابستان امسال قبل از انجام کارهای نهایی، نیاز به اجرای برخی از بسته‌های تک لاین داشته باشند. جاده، اما برای همیشه باز خواهد ماند.
زوفر گفت: «این یک دره زیبا است و من خوشحالم که مردم به اینجا باز می گردند.» این یک جواهر پنهان در شهرستان بولدر است.
تیمی از دانشمندان با خدمه ساخت و ساز کار کردند تا بیش از 2 مایل از نهر سنت ورین را بازسازی کنند. بستر رودخانه در طول سیل به شدت تغییر کرد، جمعیت ماهی ها منقرض شد و ایمنی ساکنان به دنبال داشت.
تیم‌های مرمت سنگ‌ها و خاک‌های شسته شده در پایین دست توسط آب‌های سیل را وارد می‌کنند و قطعات آسیب‌دیده را تکه تکه بازسازی می‌کنند. کوری انگن گفت: محصول نهایی به گونه‌ای طراحی شده است که شبیه بستر رودخانه طبیعی باشد و سیل‌های آینده را از جاده جدید دور کند. رئیس شرکت ساخت و ساز رودخانه فلای واتر که مسئولیت کار را بر عهده دارد.
انگن گفت: «اگر کاری در مورد رودخانه انجام نشود، نیروی زیادی به جاده وارد می‌کنیم و خطر آسیب بیشتری را تهدید می‌کنیم.
رائه براونزبرگر، مهندس احیای علوم استیل واتر، که در مورد این پروژه مشاوره داد، گفت که پروژه احیای رودخانه حدود 2 میلیون دلار هزینه داشت. مهندسان برای شکل دادن به این پروژه به سنگ و گلی که قبلاً در دره پس از سیل وجود داشت، تکیه کردند.
او گفت: "هیچ چیزی وارد نشده است."
در ماه‌های اخیر، این تیم بازگشت جمعیت قزل‌آلای قهوه‌ای به نهر را مستند کرده است. گوسفندان Bighorn و سایر حیوانات بومی نیز بازگشتند.
همچنین برنامه هایی برای کاشت بیش از 100 درخت در کنار بستر رودخانه در تابستان امسال وجود دارد که به ساخت خاک سطحی منطقه کمک می کند.
در حالی که تردد وسایل نقلیه برای بازگشت به بزرگراه 7 در این ماه پاک شده است، دوچرخه سواران به دلیل ادامه فعالیت های ساخت و ساز باید تا پاییز امسال منتظر بمانند تا به جاده برسند.
سو پرانت، ساکن بولدر، دوچرخه سنگریزه خود را در تعطیلات با چند دوستش هل داد تا آن را امتحان کند.
این بزرگراه بخش مهمی از مسیرهای دوچرخه‌سواری منطقه‌ای است که توسط دوچرخه‌سواران جاده‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد. او گفت که پلانت و سایر اعضای جامعه دوچرخه‌سواری از شانه‌های وسیع‌تر حمایت کردند تا بخشی از بازسازی باشند.
او گفت: «مطمئن نیستم چقدر شیب دارد، زیرا مدت زیادی از آن گذشته است.» 6 مایل است و همه چیز سربالایی است.
بسیاری از ساکنان حاضر گفتند که به طور کلی از ظاهر نهایی جاده راضی هستند، اگرچه نه سال طول کشید تا به طور دائم بازسازی شود. کمتر از 20 ساکن در منطقه 6 مایلی تحت تأثیر بسته شدن هشت ماهه اخیر وجود دارد. CDOT گفت که دره سنت فران.
بارنهارت گفت که قصد دارد بقیه عمر خود را در خانه ای که 40 سال پیش خریده بگذراند، اگر طبیعت اجازه دهد.
او گفت: "من فقط آماده هستم که همه چیز را آرام کنم."
شما تعجب می کنید که این روزها چه اتفاقی می افتد، به خصوص در کلرادو. ما می توانیم به شما کمک کنیم که ادامه دهید. The Lookout یک خبرنامه ایمیل روزانه رایگان است که اخبار و رویدادها را از سراسر کلرادو ارائه می دهد. اینجا ثبت نام کنید و فردا صبح شما را می بینیم!
کارت پستال کلرادو تصویری از وضعیت صدای رنگارنگ ما است. آنها به طور خلاصه مردم و مکان های ما، گیاهان و جانوران ما، و گذشته و حال ما را از هر گوشه ای از کلرادو توصیف می کنند. اکنون گوش کنید.
رانندگی به کلرادو یک روز کامل طول می کشد، اما ما ظرف چند دقیقه این کار را انجام خواهیم داد. خبرنامه ما به شما درک عمیق تری از موسیقی می دهد که بر داستان های شما تأثیر می گذارد و شما را الهام می بخشد.